UWAGA - Strona jest tylko roboczą stroną informacyjną, przeznaczoną dla osób wpółpracujących przy klipie.
Nie udostępniajcie jej. (Tajne ) :)
data: do ustalenia
miejsce: ulice Łodzi, galeria art, mieszkanie artystki, nocny tramwaj
Ogólne założenia: Klip filmowy, fabularyzowany.
Scenariusz „Uciekam” Postaci:
1. Dziewczyna: artystka streetowa, fotografka.
2. Chłopak, typ charakterystyczny, szczupły nie okazujący uczuć. Zwykle pokazany w pozycjach medytacyjnych z odsłoniętym torsem. Budowa alpinisty lub jogina lub maratończyka. Twarz ogorzała od słońca może być pomarszczona po przejściach ale nie ”kloszardowy” kierunek a raczej taternik samotnik indywidualista alpinista yogin.
Statyści:
1.Uczestnicy wystawy.
2.Uczestnicy imprezy w domu bohaterki.
3.Uliczni przechodnie.
4.Podróżujący tramwajem.
Scenariusz:
Scena 1.
miejsce:
Ulice łodzi, złote godziny przed zmrokiem okolice murali i atrakcyjnych architektonicznie miejsc.
akcja :
Dziewczyna, fotograf jedzie przez ulice miasta na elektrycznej hulajnodze. Czasem zatrzymuje się żeby zrobić fotę ulicznemu artyście, bezdomnemu, czasem fotografuje architekturę, łódzkie murale itp. Uwagę dziewczyny przykuwa widok za szybą galerii sztuki. Na ulicy jest już mrok za szyba rozświetlona jasna galeria sztuki współczesnej. Na środku wystawy na postumencie siedzi chłopak w pozycji medytacyjnej z odsłoniętym torsem. Goście wystawy podchodzą po kolei i na jego ciele zapisują krótkie sentencje. Dziewczyna przez szybę robi kilka zdjęć napisów które ludzie pozostawiają w różnych miejscach ciała Chłopaka, za uchem, na obojczyku, na szyi. Na razie nie widzimy zbliżeń. Tylko ogólny plan jak dziewczyna fotografuje teleobiektywem przez szybę. Chłopak nie rusza się, nie okazuje żadnych uczuć. Ten widok zapada w pamięć dziewczynie.
Scena 2.
miejsce:
Ulica miasta wieczór.
Dziewczyna idzie nocą z imprezy ze znajomymi i znów przechodzi obok tej galerii. Widzi podobną sytuację. Ciało chłopaka już niemal całe pokryte jest napisami. Nie ma aparatu ale cały czas się ogląda i za siebie i traci ochotę do zabawy. Odłącza się od przyjaciół i idzie do swojego domu, pracowni foto.
Scena 3.
miejsce:
Dom / pracownia artystki.
akcja :
W domu dziewczyna kładzie się przed telewizorem i zasypia. Poranek. Dziewczyna budzi się wyraźnie zaniepokojona snem. Telewizor wciąż gra. Zapala papierosa i kontem oka spogląda na rozrzucone po podłodze odbitki zdjęć. Spina włosy pije szklankę wody na kaca i zaczyna zbierać zdjęcia z podłogi. Zaczyna się uważnie przyglądać zdjęciom z coraz większym zainteresowaniem.
Kamera przechodzi w tryb timelaps:
Ręka dziewczyny jest nieruchoma i cały kadr nieruchomy poza tym co widać na odbitce i poza dymem z papierosa który trzyma w tej samej dłoni co zdjęcie.
Tymczasem zmieniają się kadry na zdjęciu. Są to zbliżenia na fragmenty ciała z napisami. Każda sekwencja jest napisana na innej części ciała. Sentencje to tekstu piosenki. Za każdym razem nad tekstem widnieje charakterystyczny znaczek Z. Ciekawa forma graficzna tego znaczka ale na tyle prosta, że każdy może to napisać.
Dziewczyna zaczyna sobie uświadamiać że coś ją łączy z tym nieznajomym chłopakiem. Na ostatnim zdjęciu widnieje sekwencja „ Zatrzymaj mnie zanim odejdę”
Powrót do ruchomych kadrów ale w zwolnionym tempie.
Trochę senne odczucie, że biegniesz ale nie możesz szybciej. Dziewczyna upuszcza odbitki, które w zwolnionym tempie wraz z filtrem od wypalonego papierosa upadają na podłogę. Dziewczyna łapie w pośpiechu kurtkę i wybiega z domu.
Scena 4.
miejsce:
Ulica miasta wieczór.
akcja:
Dziewczyna biegnie po ulicy w stronę galerii, niestety chłopaka tam już nie ma. Już prawie świta, dziewczyna zaczepia przypadkowych ludzi i pyta ludzi czy nie widzieli chłopaka ze zdjęcia. Niestety wszyscy przechodnie kiwają przecząco głowami. Niedaleko siedzi staruszka z kwiatami na sprzedaż. Dziewczyna podbiega do niej chcąc zapytać czy widziała chłopaka ale gdy staruszka podnosi wzrok widać, że jest ślepa, jej oczy przykrywa biały nalot.
Scena 5.
miejsce:
Wnętrze jadącego tramwaju. Za oknem noc i światła miasta.
akcja:
Kilka dni później dziewczyna załamana jedzie tramwajem. Nagle jej twarz zmienia się od smutku do uśmiechu i nadziei. A wzrok skierowany jest na kostkę kogoś kto siedzi kilka miejsc przed nią. Na kostce widać wytatuowany charakterystyczny znak Z który widniał na zdjęciach przed każdą sekwencja zapisywana na ciele chłopaka. Znów rozpromieniona twarz dziewczyny i widok na przedramię innej osoby trzymającej się poręczy w tramwaju i tu spod mankietu wystaje kawałek tego samego znaku. Dziewczyna już wyraźnie uśmiechnięta i zrelaksowana spogląda w szybę gdzie widzi swoje odbicie i dziwny znak na szyi. Dotyka dłonią swojego karku gdzie również widnieje tajemniczy znak „ Z „ Powolne zbliżenie na tatuaż na jaj szyi kończy klip.
Alternatywne zakończenie:
Scena 4. Alternatywna
miejsce:
Ulica miasta wieczór
akcja:
Dziewczyna biegnie pod galerię , gdzie pod zamkniętą już galerią siedzi chłopak bez emocji. Spod kurtki widać, że na całym ciele i twarzy chłopaka widnieją napisy. Chłopak nie okazuje żadnych emocji. Dziewczyna łapie chłopaka za rękę i zabiera do domu.
Scena 5. Alternatywna
miejsce:
Ulica miasta wieczór
akcja:
Dziewczyna biegnie pod galerię , gdzie pod zamkniętą już galerią siedzi chłopak bez emocji. Spod kurtki widać, że na całym ciele i twarzy chłopaka widnieją napisy. Chłopak nie okazuje żadnych emocji. Dziewczyna łapie chłopaka za rękę i zabiera do domu.
Scena 6. Alternatywna
miejsce:
Dom dziewczyny noc.
akcja:
Po wejściu do domu dziewczyna przyciska chłopaka do ściany i całuje.
Światło gaśnie.
Scena 6. Alternatywna
miejsce:
Dom dziewczyny o świcie.
akcja:
Dziewczyna budzi się w łóżku sama. Zrywa się i szuka wzrokiem chłopaka. nie widać jej twarzy tylko ubraną w szlafrok postać. Dziewczyna podchodzi do okna i widzi jak chłopak wymyka się przez furtkę nie oglądając się za siebie. Dziewczyna idzie do łazienki i w umywalce gasi papierosa. Powoli podnosi twarz zdejmując kaptur szlafroka spogląda w zaparowane lustro. Na jej twarzy maluje się przerażenie. Dostrzega, że wszystkie tatuaże, napisy znaki i sentencje z ciała chłopaka przeszły na nią.
Scena 7. Alternatywna
miejsce:
Ulica miasta o poranku.
akcja:
Chłopak w kurtce z kapturem idzie energicznym krokiem. Czuć energię i radość w sposobie chodzenia. Zbliżenie na twarz. Chłopak zdejmuje kaptur. Na jego twarzy szyj i ciele nie widać żadnych napisów. Klip kończy zbliżenie na oczy chłopaka wyrażające radość i uwolnienie.
Klip do numeru "Uciekam" - plan ujęć/scenariusz/stylizacje
data: do ustalenia
miejsce: ulice Łodzi, galeria art, mieszkanie artystki, nocny tramwaj
Ogólne założenia: Klip filmowy, fabularyzowany.
Scenariusz
Scenariusz „Uciekam” Postaci:
1. Dziewczyna: artystka streetowa, fotografka.
2. Chłopak, typ charakterystyczny, szczupły nie okazujący uczuć. Zwykle pokazany w pozycjach medytacyjnych z odsłoniętym torsem. Budowa alpinisty lub jogina lub maratończyka. Twarz ogorzała od słońca może być pomarszczona po przejściach ale nie ”kloszardowy” kierunek a raczej taternik samotnik indywidualista alpinista yogin.
Statyści:
1.Uczestnicy wystawy.
2.Uczestnicy imprezy w domu bohaterki.
3.Uliczni przechodnie.
4.Podróżujący tramwajem.
Scenariusz:
Scena 1.
miejsce:
Ulice łodzi, złote godziny przed zmrokiem okolice murali i atrakcyjnych architektonicznie miejsc.
akcja :
Dziewczyna, fotograf jedzie przez ulice miasta na elektrycznej hulajnodze. Czasem zatrzymuje się żeby zrobić fotę ulicznemu artyście, bezdomnemu, czasem fotografuje architekturę, łódzkie murale itp. Uwagę dziewczyny przykuwa widok za szybą galerii sztuki. Na ulicy jest już mrok za szyba rozświetlona jasna galeria sztuki współczesnej. Na środku wystawy na postumencie siedzi chłopak w pozycji medytacyjnej z odsłoniętym torsem. Goście wystawy podchodzą po kolei i na jego ciele zapisują krótkie sentencje. Dziewczyna przez szybę robi kilka zdjęć napisów które ludzie pozostawiają w różnych miejscach ciała Chłopaka, za uchem, na obojczyku, na szyi. Na razie nie widzimy zbliżeń. Tylko ogólny plan jak dziewczyna fotografuje teleobiektywem przez szybę. Chłopak nie rusza się, nie okazuje żadnych uczuć. Ten widok zapada w pamięć dziewczynie.
Scena 2.
miejsce:
Ulica miasta wieczór.
Dziewczyna idzie nocą z imprezy ze znajomymi i znów przechodzi obok tej galerii. Widzi podobną sytuację. Ciało chłopaka już niemal całe pokryte jest napisami. Nie ma aparatu ale cały czas się ogląda i za siebie i traci ochotę do zabawy. Odłącza się od przyjaciół i idzie do swojego domu, pracowni foto.
Scena 3.
miejsce:
Dom / pracownia artystki.
akcja :
W domu dziewczyna kładzie się przed telewizorem i zasypia. Poranek. Dziewczyna budzi się wyraźnie zaniepokojona snem. Telewizor wciąż gra. Zapala papierosa i kontem oka spogląda na rozrzucone po podłodze odbitki zdjęć. Spina włosy pije szklankę wody na kaca i zaczyna zbierać zdjęcia z podłogi. Zaczyna się uważnie przyglądać zdjęciom z coraz większym zainteresowaniem.
Kamera przechodzi w tryb timelaps:
Ręka dziewczyny jest nieruchoma i cały kadr nieruchomy poza tym co widać na odbitce i poza dymem z papierosa który trzyma w tej samej dłoni co zdjęcie.
Tymczasem zmieniają się kadry na zdjęciu. Są to zbliżenia na fragmenty ciała z napisami. Każda sekwencja jest napisana na innej części ciała. Sentencje to tekstu piosenki. Za każdym razem nad tekstem widnieje charakterystyczny znaczek Z. Ciekawa forma graficzna tego znaczka ale na tyle prosta, że każdy może to napisać.
Dziewczyna zaczyna sobie uświadamiać że coś ją łączy z tym nieznajomym chłopakiem. Na ostatnim zdjęciu widnieje sekwencja „ Zatrzymaj mnie zanim odejdę”
Powrót do ruchomych kadrów ale w zwolnionym tempie.
Trochę senne odczucie, że biegniesz ale nie możesz szybciej. Dziewczyna upuszcza odbitki, które w zwolnionym tempie wraz z filtrem od wypalonego papierosa upadają na podłogę. Dziewczyna łapie w pośpiechu kurtkę i wybiega z domu.
Scena 4.
miejsce:
Ulica miasta wieczór.
akcja:
Dziewczyna biegnie po ulicy w stronę galerii, niestety chłopaka tam już nie ma. Już prawie świta, dziewczyna zaczepia przypadkowych ludzi i pyta ludzi czy nie widzieli chłopaka ze zdjęcia. Niestety wszyscy przechodnie kiwają przecząco głowami. Niedaleko siedzi staruszka z kwiatami na sprzedaż. Dziewczyna podbiega do niej chcąc zapytać czy widziała chłopaka ale gdy staruszka podnosi wzrok widać, że jest ślepa, jej oczy przykrywa biały nalot.
Scena 5.
miejsce:
Wnętrze jadącego tramwaju. Za oknem noc i światła miasta.
akcja:
Kilka dni później dziewczyna załamana jedzie tramwajem. Nagle jej twarz zmienia się od smutku do uśmiechu i nadziei. A wzrok skierowany jest na kostkę kogoś kto siedzi kilka miejsc przed nią. Na kostce widać wytatuowany charakterystyczny znak Z który widniał na zdjęciach przed każdą sekwencja zapisywana na ciele chłopaka. Znów rozpromieniona twarz dziewczyny i widok na przedramię innej osoby trzymającej się poręczy w tramwaju i tu spod mankietu wystaje kawałek tego samego znaku. Dziewczyna już wyraźnie uśmiechnięta i zrelaksowana spogląda w szybę gdzie widzi swoje odbicie i dziwny znak na szyi. Dotyka dłonią swojego karku gdzie również widnieje tajemniczy znak „ Z „ Powolne zbliżenie na tatuaż na jaj szyi kończy klip.
Alternatywne zakończenie:
Scena 4. Alternatywna
miejsce:
Ulica miasta wieczór
akcja:
Dziewczyna biegnie pod galerię , gdzie pod zamkniętą już galerią siedzi chłopak bez emocji. Spod kurtki widać, że na całym ciele i twarzy chłopaka widnieją napisy. Chłopak nie okazuje żadnych emocji. Dziewczyna łapie chłopaka za rękę i zabiera do domu.
Scena 5. Alternatywna
miejsce:
Ulica miasta wieczór
akcja:
Dziewczyna biegnie pod galerię , gdzie pod zamkniętą już galerią siedzi chłopak bez emocji. Spod kurtki widać, że na całym ciele i twarzy chłopaka widnieją napisy. Chłopak nie okazuje żadnych emocji. Dziewczyna łapie chłopaka za rękę i zabiera do domu.
Scena 6. Alternatywna
miejsce:
Dom dziewczyny noc.
akcja:
Po wejściu do domu dziewczyna przyciska chłopaka do ściany i całuje.
Światło gaśnie.
Scena 6. Alternatywna
miejsce:
Dom dziewczyny o świcie.
akcja:
Dziewczyna budzi się w łóżku sama. Zrywa się i szuka wzrokiem chłopaka. nie widać jej twarzy tylko ubraną w szlafrok postać. Dziewczyna podchodzi do okna i widzi jak chłopak wymyka się przez furtkę nie oglądając się za siebie. Dziewczyna idzie do łazienki i w umywalce gasi papierosa. Powoli podnosi twarz zdejmując kaptur szlafroka spogląda w zaparowane lustro. Na jej twarzy maluje się przerażenie. Dostrzega, że wszystkie tatuaże, napisy znaki i sentencje z ciała chłopaka przeszły na nią.
Scena 7. Alternatywna
miejsce:
Ulica miasta o poranku.
akcja:
Chłopak w kurtce z kapturem idzie energicznym krokiem. Czuć energię i radość w sposobie chodzenia. Zbliżenie na twarz. Chłopak zdejmuje kaptur. Na jego twarzy szyj i ciele nie widać żadnych napisów. Klip kończy zbliżenie na oczy chłopaka wyrażające radość i uwolnienie.
Stylizacje
Tancerze ubrani surowo, post apokaliptycznie obcisłe przybrudzone spodenki i topy które odsłaniają dużo ciała.. Puenty na nogach. widać dużo ciała , mięśni, żeber. Tancerze maja na twarzy wytatuowane białe kreski miedzy powiekami, sugerujące pochodzenie z jednego plemienia. Fryzury lekko post apokaliptyczne jak z serialu Wikingowie. kilka warkoczyków, lekki nieład pojedyncze kosmyki . Lekki nieład wale nie mop. W domyśle oni byli zamknięci lata w tych pokoikach i te fryzury pletli sami. Poniżej inspiracje:
